Sanmak, öyley"miş" gibi sanmak. Bir nevi, "mış" gibi yapanlara, inanmak.Arkadaş sanmak, dost sanmak, eş sanmak, ömürlük sanmak... Arkadaş"mış" ,
Dostmuş, eşmiş... gibi yapanlara inanmak.Aslında, en başından olayın sonunu biliriz.
Bilirizde ,karşımızdakine inanmak isteriz .Güvenmek isteriz.İnsanız,herkes hata yapar.Herkesin kötü bir huyu var, bu kez önyargısız, olduğu gibi kabul edeceğim, der ve denemek isteriz. Tabi, sanmak diye birşey de var ki , tehlikelidir.
Arkadaşmış, eşmiş , dostmuş gibi yapanlar, giderken güven duygumuzu, aşka , sevgiye , arkadaşlığın varlığına olan inancımızı da götürürler.Bir sonraki evrede, hayatınıza yeni girenlere, belkide hiç haketmedikleri halde, sizi, mesafeli, tavırlı davranmak zorunda bırakırlar. Düşünsenize, tüm iyi niyetinize ; yüzünüze gülüp, arkanızdan, iş çevirerek yanıt veren, arkadaşım dediğiniz , insanlar var.Hayatınızdan giderken, kendinizi adadığınız adamın, gerçekten eşiniz olmadığını farkettiğiniz durumlar, kurduğu kırıcı, üzücü cümleler var.
Yalnızlaştık.Hatta o kadar yara aldıkki, yalnızlığımızı başımıza altın taç yaptık.
Kendim dahil, "ben onu yapmam" diyenleri tamda, o yapmam dediğimiz şeyi, yaparken çok gördüm. Fakat hiçbir zaman "mış" gibi yapmadım.Hiçbir zaman birini sırtından vurmadım.Benimle aynı düşünceyi taşıyan insanlar gibi, birilerinin aşka, insana,sevgiye... olan inancını sarsmadım.Saygı, sevgiden çok daha önemliymiş bunu farkettim.Saygı duymayı, haddini bilmeyi bilen ilişkilerin, daha bir huzurla, mutlulukla,uzun yıllarca ilerlediğini gördüm.Tabiki, saygı da tek taraflı olmaz.Kendi hayatımda yada başkalarının hayatında, O "mış" gibi yapanların, dönüşlerine de çok şahit oldum.Çoğumuz Geçmişte yaşananların samimiyetine de inanmadığımız için, o insanların üzerinden enerjimizi çekip,hayatımızdan uğurluyoruz.Uğurlarken de kötü birşey söylemiyoruz.Herkes, yaptığını mutlaka yaşar zaten. Çilek ekip, armut toplayanı gördünüz mü hiç?Ben görmedim.Varlığı ile Huzur verenlerden olup, varlığı ile huzur verenlerle, bir hayat sürmemiz dileğimle...
Öykü Orakçı